Północny wiatr znów się odezwał. Nie pozwolił mi pozostać w jednym miejscu Zadomowiłam się już w Angrze. Mam tam znajomych, mam swoje miejsca. Znam każdą uliczkę, wiem, co gdzie się załatwia. Nauczyłam się tam mieszkać, nauczyłam się tam żyć. I … Czytaj dalej
„Uważaj, o czym marzysz, bo może się spełnić” – to zdanie wraca do mnie jak bumerang. Z okazji Dnia Marzyciela kilka słów na temat marzeń. Niedawno, po siedmiu latach, odezwała się do mnie koleżanka. Zapytała, czy chciałabym wziąć udział w … Czytaj dalej
Joga była wszędzie wokół mnie. Każdy ćwiczył jogę i wszyscy mówili, jakie to ważne, żeby ćwiczyć jogę. A jak ktoś mi mówi, że koniecznie powinnam coś zrobić – to ja właśnie tego nie robię. Nie przeczytałam „Harry’ego Pottera”, nie obejrzałam … Czytaj dalej
Moi drodzy, staram się Wam wrzucać dużo pozytywnych rzeczy i takich, które mogą nam pomóc żyć w miarę normalnie i robić plany w miarę normalnie, choć nadal nie wiemy, kiedy te plany zrealizujemy. Ale teraz kilka słów o koronawirusie tak … Czytaj dalej
Napisałam „zagubiona między hortensjami” i zaczęłam się zastanawiać, z czym mi się to kojarzy. Zagubiony w czasie? Biegnąca z wilkami? Bezludna wyspa? Skojarzeń może być wiele, pewnie w każdym będzie ziarnko prawdy. Jak w życiu. Nie ma czerni i bieli, … Czytaj dalej
Kilka dni temu Cristóvam zagrał swój pierwszy koncert w Polsce i zaczarował publiczność. A zaczęło się na Terceirze ponad rok temu. W zeszłym roku, jak już Wam wspominałam, było na Terceirze na Erasmusie dwóch Polaków, wspinaliśmy się razem. Któregoś dnia … Czytaj dalej
Wczoraj przeczytałam w artykule Janiny Daily, że osoby żyjące pomiędzy dwoma krajami nazywa się osobami na huśtawce. Nie chcę wchodzić w szczegóły definicji. Moje intuicyjne rozumienie tematu lekko się z nią rozminęło. A co zrozumiałam? Ot, że jesteś trochę tu, … Czytaj dalej
A gdyby tak Portugalia – wakacje we Viana do Castelo i okolicach? Północ Portugalii jest o wiele piękniejsza niż kiedykolwiek bym przypuszczała. Potrzebowałam odpocząć. Potrzebowałam zmienić środowisko. Wybrać się na ląd. Kiedy znalazłam odpowiednie bilety do Porto, decyzja mogła być … Czytaj dalej
Ponoć motywacja jest dla słabych. Czekanie na wenę może skończyć się tym, że przeczekamy całe życie. I nie kiwniemy palcem. Dlatego, kiedy zobaczyłam hasło „wyzwanie fotograficzne”, pomyślałam: hm, może to dobry moment na połączenie zabawy i nauki? No dobra, a … Czytaj dalej
Tylko spokój może nas uratować. Słyszeliśmy to pewnie wiele razy, ale jak to wygląda w praktyce? W marcu poprosiłam Was o podpowiedzi, co zrobić, żeby zasnąć. Co zrobić, żeby uspokoić myśli i spokojnie odpłynąć w objęcia Morfeusza. Ta wiosna to … Czytaj dalej
Z okazji moich urodzin postanowiłam wypisać Wam 33 rzeczy, których nauczyła mnie wspinaczka. Oczywiście mogłabym tak pisać w nieskończoność, ale że za chwilę kończę 33 lata, to i nauk życiowych będzie 33. Skąd mi się te nauki wzięły? Po … Czytaj dalej
Dziś będzie o spotkaniu z drugim człowiekiem. W końcu czy to w Polsce, czy na Terceirze, czy nawet w odległej Australii – żyjemy w społeczeństwie. Czy tego chcemy, czy nie. Współczesny człowiek jest tak skonstruowany, że unika, jak może, przyznania, … Czytaj dalej
Każdy szuka drogi do szczęścia. Czy to święta, czy urodziny – wszyscy życzymy sobie szczęścia. I choć dla każdego definicja szczęścia jest inna, wszyscy go pragniemy. To zagadnienie na tyle rozpowszechnione i intrygujące, że zajęli się nim nawet naukowcy. Zajmujący … Czytaj dalej
Rzucenie wszystkiego i przeprowadzenie się na drugi koniec świata brzmią kusząco. Zwłaszcza kiedy za oknem szaro, chęci do działania brak, a na zdjęciach widać soczystą zieleń trawy, błękit oceanu i słońce. Ale zanim przeprowadzisz się na drugi koniec świata, pamiętaj, … Czytaj dalej
„Terceira – Mój rok na środku Atlantyku”. Proste słowa, a dla mnie znaczą tak wiele. Rok temu wylądowałam na tej małej portugalskiej wyspie położonej wśród fal potężnego oceanu, stożków wulkanicznych i soczyście zielonej przyrody. (Jeśli chcesz wiedzieć, jak się tu znalazłam, … Czytaj dalej
Milena postanowiła przeprowadzić się na Terceirę. Jak postanowiła, tak zrobiła. Następnie Milena postanowiła kupić samochód. Niestety, tego nie zrobiła. Właściciel się rozmyślił. Ale żeby wrócić na szlak dobrej passy, Milena postanowiła zapisać się na ściankę wspinaczkową. Jak postanowiła, jak zrobiła. … Czytaj dalej
Dżem paprykowy, plastry, przywieźć z Polski Ibuprom Max i żurawinową pomadkę z Neutrogeny, bo tutaj o takiej nie słyszeli. Przypomnienie o dwóch webinarach, którymi jestem zainteresowana, godzina już z uwzględnieniem mojej strefy czasowej. Do tego lista rzeczy do zabrania na … Czytaj dalej
Cztery miesiące na środku Atlantyku – i co dalej? I co wcześniej? I co w ogóle? Nie wiem, kiedy ten czas minął, a jednocześnie czuję się, jakby minął co najmniej rok. Życie kręci mi się jak w kalejdoskopie, dostrzegam wszystkie … Czytaj dalej
Pojawia się kryzys – i co dalej? Jak sobie z nim poradzisz? Zakopiesz się pod kołdrą z zapasem wina i czekolady, będziesz oglądać do rana seriale i płakać nad losem bohaterów? Jeśli tak – możemy sobie podać ręce. To jest … Czytaj dalej
Terceira to nazwa, która przewijała się w wielu moich rozmowach przez ostatnie półtora roku. Mimo że starałam się nie zamęczać znajomych moimi przeżyciami, wszyscy znają nazwę mojej ukochanej wyspy doskonale. Terceira, Terceiry, Terceirze… Odmieniałam bez końca. Kolega z pracy powtarzał … Czytaj dalej
„Wehikuł czasu – to byłby cud” – śpiewał i nadal śpiewa Dżem, śpiewali moi koledzy jedenaście lat temu na studniówce, śpiewali energiczni chłopcy pewnego ranka na poznańskiej starówce i śpiewam ja od czasu do czasu, w przypływie nostalgiczno-radosnego nastroju. Dziś … Czytaj dalej
Wieść gminna głosi, że magia rozstania naprawdę istnieje. Że bardziej zaczynamy doceniać to, co tracimy. Jak to wygląda w praktyce? Wylatuję z Polski za miesiąc i kilka dni. Im bliżej wyjazdu, tym bardziej zmienia mi się perspektywa. Robię się emocjonalna, … Czytaj dalej
Dokładnie pół roku temu otworzyłam rano kalendarz, a w nim jak wół stało: laserowa korekcja wzroku. Podniosłam się dzielnie z łóżka i ruszyłam na spotkanie nieznanego. Oddawałam się w ręce specjalistów, którzy decydowali o tym, jak będzie wyglądało moje dalsze … Czytaj dalej
Przez kilka dni zastanawiałam się, czy opublikować tekst, który właśnie zaczynasz czytać. Ma dla mnie bardzo osobisty wymiar. W końcu pomyślałam, że jeśli choć jedną osobę zdołam zainspirować do posłuchania swojego wewnętrznego głosu i podążenia ścieżką marzeń, to chcę to … Czytaj dalej